Rendieren – of Kariboes – leven verspreid in het hoge Noorden, in de landen rond de poolcirkel: Noorwegen,Zweden, Finland, Rusland en delen van Centraal-Azië tot Noord-Amerika en de kusten van Groenland. Hun habitat bestaat uit een aaneenschakeling van boreale bossen en arctische toendra.
Rendieren zijn ongelofelijke dieren die enorm goed aangepast zijn aan het leven in een extreem koud klimaat. Ze leven dan ook op een plek met een van de hardste levensomstandigheden. Hun neus is bijvoorbeeld zo aangepast dat de lucht die ze inademen opgewarmd wordt voor het naar de longen gaat. Dankzij hun brede poten, voorzien van een soortkussentjes, komen ze zowel vlot vooruit in het zompige zomerse landschap, als in de diepe wintersneeuw. Rendieren zijn de enige hertachtigen waarbij zowel de mannelijke als de vrouwelijke dieren een gewei hebben, en het zijn de enige zoogdieren voor wie korstmossen een belangrijke bron van voedsel zijn.
Het aantal rendieren is wereldwijd sterk achteruit gegaan, voornamelijk ten gevolge van menselijke activiteiten zoals onverantwoorde tot illegale houtkap en ontbossing. Men kan echter ook aan bosbeheer doen in het hoge Noorden zonder schade toe te brengen aan de rendierpopulaties. Meer nog, in verantwoord beheerde bossen kan men er juist voor zorgen dat het bos intact blijft en op lange termijn een habitat biedt voor rendieren.
In FSC-gecertificeerde bossen moet de nodige aandacht gaan naar de populatie rendieren zodat deze optimaal in stand gehouden worden. In Canada is momenteel ongeveer 17% van het bos FSC gecertificeerd, waarbij heel wat aandacht gaat naar de bescherming van de rendieren. Rendieren leven in het wild, of in ‘halfwilde’ kuddes, die beheerd worden door inheemse bevolkingsgroepen uit het hoge Noorden. Zowel wilde populaties, als de meer gedomesticeerde kuddes zijn sterkafhankelijk van het bos en wat het bos hen te bieden heeft.
In Scandinavië worden de traditionele rechten van de Sami bevolking in FSC-gecertificeerde bossen gevrijwaard. Helaas is dit in niet-gecertificeerde bossen vaak niet het geval; sommige bosbeheerders willen erkennen deze rechten niet en willen de Sami niet op hun land toelaten. Dit leidt helaas wel vaker tot bittere conflicten, die soms tot in de rechtbank uitgevochten worden.